جام جهانی ، جامی که با این که هر چهار سال یکبار مهمان خانه های ما میشود اما ما را به اوج شادی و غمگینی می‌رساند . جام جهانی ۲۰۰۶ به میزبانی آلمان برگزار شد و دو تیم ایتالیا و فرانسه به فینال آن رسیدند و آلمان در رده بندی با برتری پرتغال به رتبه ی سوم رسید . اما مسئله و موضوع اصلی فینال رقابت ها است که در ورزشگاه المپیاد برلین با حضور ۶۹۰۰۰ تماشاگر پر شور برگزار شد ، هدایت فینال جام جهانی 2006 در اختیار داور آرژانتینی آقای هوراسیو الیزوندو بود و ایتالیا جام قهرمانی را بعد از به اتمام رسیدن ضربات پنالتی دو تیم به ارمغان آورد .
در آن دیدار خاطره انگیز لباس ایتالیا بر تن بازیکنانی همچون جانلوئیجی بوفون ، دل پیرو و فرانچسکو توتی بود و لباس فرانسه بر تن بازیکنانی همچون فرانک ریبری ، زین الدین زیدان و تیری هانری قرار داشت . ایتالیا مسیری سخت برای رسیدن به فینال را نداشت و فقط در نیمه نهایی به آلمان برخورد کرد که با پیروزی قاطع به فینال رسید اما فرانسه بر خلاف ایتالیا مسیری دشوار داشت و برای رسیدن به این مرحله از پس اسپانیا ، برزیل و پرتغال بر آمد . گل اول دیدار را زیدان با پنالتی چیپ محشر خود درون دروازه قرار داد وبعد از دوازده دقیقه ماتراتزی با پرش افسانه ای خود دروازه ی بارتز را گشود و با نتیجه ی حاصله به وقت اضافه رفتند . اتفاق عجیب در وقت های اضافه ضربه سر زیدان بود که به ماتسراسی زد و باعث اخراج خود در بازی شد که چندین ماه بعد زیدان در مصاحبه ای اعلام کرد « به خواهر و مادر من توهین کرده است » . ضربات پنالتی به مراد دل خروس ها پیش نرفت و ایتالیا با پنالتی آخر خود که توسط گروسو به ثمر رسیده به قهرمانی رسیدند .
فردای آن روز رسانه پر شد از حرکت تعجب بر انگیز زیدان تا جایی که مجله تایم این واقعه را نماد مقابله با چند فرهنگی گرایی در اروپا دانست . اما جدای این اتفاقات طبق اعلام فیفا فینال جام جهانی 2006 را ۷۵۱ میلیون نفر در سطح جهان این بازی را نگاه کردند . بازی های فینال چه در جام جهانی و چه در رقابت های دیگر حساسیت متمایز به خود را داشته اما این فینال با تمام فینال های خود از هر لحاظی وجه تمایز داشته و این دلیل خاطره انگیز شدن این بازی بوده است .